کد مطلب:32762 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:30

گنجینه پرسمان » اعتقادات

آيا مي توان وجود پديده ها را به ماده و طبيعت ، نسبت داد؟

با ديدن اين نظام تركيبي در عالم فوراً متوجّه مي شويم ، كه سازنده اين عالم بايد شعور ، عقل و درك هم داشته باشد ، چه آنكه موجودي كه داراي عقل و شعور و درك نباشد ، چگونه مي تواند اين نظام شگفت انگيز را بيافريند . چيزي در اين عالم ، بي معني نيست و هر چيزي براي خود خواص و آثار و معناي خاص دارد . بين پديده ها ارتباط و هماهنگي ( نظام ) ويژه اي وجود دارد و همه اين ها نشان دهنده علم ، حكمت و شعور در آفرينش است . شما اگر وارد كلاسي شويد ، و بر روي تخته ، شعري زيبا يا حل يك مسأله رياضي را مشاهده كنيد ، فوراً مي گوييد سراينده اين شعر و حل كننده اين مسأله عالم ، با شعور و دراك بوده ، حيات ، قدرت ، توانايي و بالاخره اراده و قدرت تصميم گيري هم داشته است . چه آنكه معقول نيست كه انساني كه اين خصوصيّات را ندارد چنين شعري را بسرايد يا چنان مشكل رياضي را حل كند . در مورد نظام هستي و هماهنگي و انسجام عالي آن چگونه قضاوت مي كنيد؟
آيا ممكن است مادّه كه روح ، عقل ، درك و شعور ، قدرت و توانايي ، علم ، اراده و . . . ندارد ، مي تواند چنين جهاني با اين خصوصيات بسازد؟
با بيان دقيق تر : آيا مادّه اي كه از خودش چيزي ندارد مي تواند چيزي به ديگري بدهد؟
ما مي دانيم كه زماني در اين جهان ، هستي حيات ، علم ، اراده وجود زنده اي نبود و بعداً پيدا شد ، سخن در اين است كه اين مواد و عناصر و اتم هاي اوليّه ، هر چند حركت و تغيير و تحوّل ذاتي آنهاست ، ليكن روح و عقل و درك و شعور نداشتند پس چگونه ممكن است موادّي كه اين خواص را ندارد ، آن را به ديگري بدهد؟
ما مي دانيم ، دهنده كمال بايد خود دارنده آن باشد و اگر دهنده ، چيزي را نداشته باشد چگونه مي تواند آن را به ديگري بدهد؟
ذات نايافته از هستي بخش
كي تواند كه شود هستي بخش
فقير و فاقد چيزي ، چگونه مي تواند آن را به ديگري ارزاني كند؟
بنابراين ، ما از وجود حيات علم قدرت اراده عقل و شعور و . . . در اين جهان هستي به خوبي پي مي بريم كه خالق و سازنده اين جهان بايد اين ها را در حدّ كمال دارا باشد وگرنه محال است پديده ها اين كمالات را داشته باشند ولي خالق و آفريدگار آنها نداشته باشد .